29 Temmuz 2012 Pazar

Kabuk tutan yara, iyileşir.

Lanet ego.
Bastırmak üzere verdiğim kanlı savaş.

Kim iyi, kim eksik, kim huzur, kim alışkanlık; hepsi onda. Ellerimin üzerine oturtuyor beni, "ben gelmeden kalkıp gitmeye kalkma" diyor. "Beni senden iyi kimse bilemez, güven bana" diye fısıldıyor bir yandan sırtımı sıvazlarken. Sinirlenmenin bir faydası olmuyor. Susmak bir yere kadar kabullenmeyle eşdeğer lakin insanım, insanız, olmuyor. Susmanın getirdiklerinin altından kalkmaya çalışmak, ömürlük.
İstemediğimi söylesem de inanmıyor. Hakimiyet bütünüyle elinde.
Zaaflarımdan yaratılmış koskoca bir varlık, bir enerji, bir bütün.
Anahtarların yedekleri cebinde. Korktukça saçmalamaktan iyiden iyiye kendimi bırakmaktan endişe ediyorum, elbette. Bisikletime bir teker daha ekledi yıllardır. Düzgün gidiyorum diyorum bu sayede. İnandırmış, belleğe yer ettirmiş, kendinden emin, ne yaptığını biliyor o.
Asla tökezlemiyor. Komple bir mükemmellik hakim. Çok da yakışıklı.

Birlikte gidecek gibi değil diyorum artık.

Ne yardan ne serden, yuvarlanıp birlikte gidiyoruz.
Kitleyip anahtarı mideme göndermek gibi fikirlerim olsa dahi, cesaret nerede, bulamadım henüz.
Diklenmek, dayılanmak benim işimdi hani? Çok güzel yapmaz mıydım? Tenkit ettiğim ne varsa durup düşünme fırsatı vermeden yerden yere vurmaz mıydım? Eleştirel bakış açılarını temele yayıp üzerine yeni imgeler eklemez miydim? Ah, hemde ne güzel yapardım ben. En şahanesinden.
Söz dönüp aynaya geldiği zaman, zor.
Çözdüklerim kadar aydınlatabiliyorum, yoksunluğum buradan ileri geliyor.
Karanlık köşelerde tanışamadığım misafirlerim de var, göremiyorum. Anca sana bana yetiyor işte.

Kıt kanaat geçinip gidiyoruz, derler.
Az ama öz derdim, bana bu kadarı yeter. Gördüğüm, gördüklerimden öğrendiklerim kaç günler kaç geceler alır defterlere.

Yol ayrımlarımda susuyor.
Susup tüm yükü bana bırakıyor, alıştırmadan. Suya atıp yüzmemi bekliyor. Ayaklarımı yerden kesip onun ipiyle boşlukla salınmamı istiyor.
Omuz omuza savaşıyoruz cephelerde, huzurumun tek mimarı olarak adlandırıyorum kendisini.
Yükseldikçe dirseklerini de dayamaya başlıyor omuzlarıma.

Yalnızca geriye kalan ben ve benim bedenim.
Üstü yeşillik, altı çöplük.

Çünkü bu kahverengi akşam saatlerinde
Her şeyi en soğuk ölçülere vuruyoruz.
Bir uzak han kavramına. Hanların
Rahmindeki bir yolcuya, bir semendere
Ve soğuk bir çağdan geçiyoruz. Çağlardan.
Başımızda siyah bir hale. 
(E.C)




b'2907


17 Temmuz 2012 Salı

İfade/İtiraf

Ben saatlerin hiçbirini saymadım.
Kaçtı? neydi? neredeydi?.. ilgilenmedim. Gerek kalmasın diye kolumdakini de çıkarıp çantama koydum mütemadiyen ki bana akan zamanı ben yönetebileyim/izleyebileyim.
Gölgeleri takip ettim bolca. Dibine kadar sokulunca görürdüm mesafelerin zamanda etkisini, o bırakmışlığı yahut durağanlığı.
Günlerin ardı ardına geçişi de ilgimi çekerdi örneğin. Nasıl oluyor derdim birdenbire göz açıp kapayıncaya dek üstüste 3 gün geçmiş. Bu denli çok mu konuşur insan?! Konuştuğu yetmez bir de konuşturur mu geceler gündüzlere karışmışken? İki büklüm bir döşekte, tütünlere karışmış ne varsa, ciğerlerde.

Yetiştiğim de oldu, yalanım olmasın. Ağzım açık kalıp uzun uzun baktığım da oldu.
Su içip içip dilindeki o paslı tad gitmiyor gibi idi. Dün gibi gözümün önünde, yalanım yok inan.

Argodaki jargonlar yetmeyebiliyor dile, yadırgamamak lazım. Gün geliyor yalnızca aynı pencere aylarca açık kalabiliyor. Sular giriyor, bulutlar gidiyor, çer çöp çalı çırpı ne varsa doluyor, aldığı kadar. Güç yalnızca izlemeye yetebiliyor. Nadide bir eseri, eşsiz bir kompozisyonu düşünür ve içine girip tanımlar gibi "bakıyorlar". Ses çıkarmamaya yeminli. Ürkek? hayır, daha sert.

Çocuklar ekmek yiyorlar gibidir sesin
Ön dişleriyle belli belirsiz
Bir martı kalıyor gibidir hiç olmayandan
Çünkü biz ikimiz de çirkin değiliz
Evet mi hayır mı pek anlamadan.

Ne biçim bir sestir şu bizim dalgınlığımız

Bir tayın dişinde ince taflan
Az yaşlı bir kadında göğüs uçlarının
Yanarak sımsıcak bir kedinin ağzından
Dönüp iç çekmesine gece kuşlarının.

Sonra biz dağ başlarında apansız kurşunlanan

Süresiz baş dönmesiyiz çok garip adamların. (E.C)




b' 1607