Bir su gibi akışta.
Akıştaki her şeyin kabulünde.
Teslimiyet, korkmadan bütündeki iyiliği hazmederek gelecek. Suda, havada, toprakta her bir detayda gizli. Kendini göstermeye başlayacak. Bazen bir örtü altından bazen alenen karşımıza dikilecek. Yenileri de olacak içinde, gayet yakından tanıdıklarımız da.
Hepsi bir arada gelecek.
İçinden seçip tanışacağız, sonra bir diğeri ile, sonra öteki ile.
Bu döngüde sen, ben, o hepimiz varoluş biçimlerimizde karşılacağız. Sapmalar ve olasılıklar dahilinde yeniden tanışacağız ve yeniden şaşıracağız.
Daha açık ve bir o kadar da saklanmış bir dengede buluşacağız. Yeni isimler vereceğiz. Var olanların anlamlarını ifadelerimizle biçimlendireceğiz. Belki daha önce hiç yapmadığımız şekilde ve niçin yapmadığımızı bilemeyerek.
Mecburi işbirliklerimiz içerisinde bireysel çizgilerimizin yerini yeniden konumlayacağız. Vaktiyle bir rüyada gördüğümüz gibi olabilir mesela. Çok gerçek ve bir o kadar da “olamaz” dediğimiz gibi.
Düşünsel dünyamızı realitede konumlandırmanın şaşkınlığını, iç sesimizdekilerin oluş hızında, evrenin kaçınılmaz dönüşümünde gördükçe hiç açılmamış kutularımızı farkedeceğiz. Olduğuna emin olduğumuz ancak nerede olduğunu bir türlü hatırlayamadığımız eşyalar gibi. Var, ama nerede? Derken tam da içinden ses yükselteceğiz.
Sanırım en çok da yeni gibi durup aslında yerleşmiş bilgilerle dolu olduğumuzu hissettiğimizde başlayacak bu dengenin şovu. Yüz çeviremeyeceğimiz, yok sayamayacağımız..
Şiirsel olacak.
Şiir gibi gizli bir matematikte yükselecek. Şimdiye dek bedene indirgediğimiz tüm ölçüler artık kullanılabilir olacak. “Yeni günler için saklıyorum.” yazmıştım bir defterime. Oturmayan parçalara karşı öfkelerimin ve isyanlarımın akıştaki seyrini hem bilip hem de merak ederek..
Faz değişimi kadar belirgin yahut dünden farksız hissettirecek üstelik. İki türlüsü de ayakta alkışlanası. Hele ki konfor alanlarını zorlayarak ve kaçışları daraltarak içimizden çıkaracağı güç!
Yeninin korkutucu ama mazoşist hazzı beynimi uyutmuyor.
b’050420
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder