Ellerimden kalkmazsan yazamam.

Düşüncelerimin önünde duran hayaletinin, gelmiş geçmiş en büyük zavallıklarına şahit bu gözlerimin hatırına binlerce defa git diyebilirim. Yadırganamayacak kadar bana özgü bana ait ve benden bir üslupla hiç şaşırtmadan, güldürürken düşündürmeden netlik ötesi bir doğrulukta yalnızca ama yalnızca büyük harflerin üzerinden geçip, soluksuzluğumuzun ortak mertebesinde buluşmak için git diyebilirim. Ego’larımızdan arınmamızın savaşını verene kadar, insanlığımızın ölçülerinde kadeh tokuşturmayı yeğlerken, “yüzünün ebruli renklerine karşı tek bir nefes bile alamıyor ama dayanıyordum “ dememe lüzum yok ise, yuttuklarımın içimde oluşturduğu minik söz öbeklerini kusmak, kusabilmek, dışkılayabilmek için her bir yandan içtiğim tüm yudumlarımın ricası olarak sana git diyebilirim. Birden fazla düşünmenin çıkmazlarına vakit ayıramamanın, sonuçsuzluğun içinde ahmaklık mertebesine erişilmeye ramak kaldığı, yürüdüğüm yollara bile bulaştırdığım kendime özgü, benim sıfatlandırabileceğim tüm pislikler aşkına sana ağız dolusu git diyebilirim.

  

b’1103