3 Nisan 2011 Pazar

Uykuluk

Beklentilerin hepsi ölmeli.
Ben, sen ve hepimiz için. Oldum olası adiliğin ve kahpeliğin bir başka yüzü derim ben. O ellerinle diriltebildiğin heyecanı baştan aşağı yıkan en kuvvetli olgulardan.

Beklentisizlikle gelen mutluluk, o sabah yediğin tostun umduğundan daha gevrek olması gibi. Öylesine kaptırmış giderken göremeyeceğin her detayda saklı. Örtü altında, tablo arkasında bir yerlerde.
Şimdi ben düşünüyorum. Aklıma getiriyorum. kıpırdanıyorum. Ama susuyorum.

Uykuya gidiyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder